Łuck miastem partnerskim Torunia

Ukraiński Łuck to nowy, ósmy zagraniczny partner Torunia. Przedstawiciele obu miast podpisali umowy o współpracy kulturalnej, oświatowej, turystycznej i gospodarczej. Uroczystość parafowania dokumentów odbyła się w Łucku

Do Łucka jest z Torunia 602 km. Nasze nowe miasto partnerskie jest położone nad rzeką Styr na zachodzie Ukrainy, blisko granicy z Polską. Jest stolicą obwodu wołyńskiego, liczy, podobnie jak Toruń, 202,5 tys. mieszkańców.
Szczegóły porozumienia zostały omówione w maju 2008 r. w trakcie wizyty toruńskiej delegacji na Ukrainie. W sierpniu przedstawiciele władz samorządowych Torunia przekazali prezydentowi Łucka uchwałę Rady Miasta Torunia w sprawie współpracy partnerskiej między obu miastami. Upoważniła ona prezydenta Torunia do podpisania stosownej umowy.

W Łucku uroczystość parafowania dokumentu odbyła się 17 października 2008 r. Prezydentowi Michałowi Zaleskiemu towarzyszyli wówczas Bogdan Major, radny RMT oraz Ewa Banaszczuk-Kisiel, kierownik Referatu Współpracy Zewnętrznej UMT. Toruńscy samorządowcy spotkali się z prezydentem Łucka Bogdanem Szibą i Konsulem Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w Łucku, Tomaszem Janikiem.

Teraz do Torunia zawitała delegacja ukraińska: Peter Hotsalyuk, zastępca prezydenta Łucka, Iuliia Shmagina z Departamentu Rozwoju i Projektów oraz Myroslava Radavska, rzecznik prasowy łuckiego urzędu miasta. Podczas pobytu w Toruniu goście z Łucka obejrzeli wystawę "Świat Toruńskiego Piernika" w Muzeum Okręgowym, zwiedzili też z przewodnikiem toruńską starówkę.

Kulminacyjne uroczystości odbyły się 27 listopada 2008 r. Najpierw na budynku Urzędu Miasta (od strony ul. Podmurnej) wiceprezydent Łucka, prezydent Torunia oraz przewodniczący Rady Miasta odsłonili wspólnie tablicę informacyjną z nazwą i herbem nowego miasta bliźniaczego. Potem w Sali Królewskiej Ratusza Staromiejskiego nastąpiło uroczyste podpisanie umowy o partnerstwie w obecności toruńskich radnych i zaproszonych gości.
Zakres współpracy partnerskiej Torunia z Łuckiem obejmuje: edukację i wymianę młodzieży, kulturę i turystykę, ochronę środowiska i edukację ekologiczną, gospodarkę komunalną, programy i projekty pomocowe, w tym - Unii Europejskiej, rozwój gospodarczy oraz współpracę organizacji pozarządowych.

Podpisanie umowy przedstawiciele Torunia i Łucka przypieczętowali wymianą swych upomnikowych specjalności: do Łucka powędrowały albumy o Toruniu i pierniki, torunianie otrzymali piękny, ceramiczny dzban - wyrób łuckiego rękodzieła.

***

Pierwsza wzmianka o Łucku pochodzi z 1085 r. Podczas wypraw na Kijów w Łucku przebywali Bolesław Chrobry (1018) i Bolesław Śmiały (1073). W 1240 r. miasto zostało zniszczone przez Tatarów. W XIII w. Łuck był stolicą księstwa i siedzibą biskupa prawosławnego. Rezydowali w nim książęta z dynastii Rurykowiczów. W 1321 r. na Łuck napadł Giedymin i miasto znalazło się na krótko w rękach litewskich. W połowie XIV w. zajął je król Polski Kazimierz Wielki i osadził w nim swego starostę. Do unii w Krewie Łuck był przedmiotem sporu między Polską i Wielkim Księstwem Litewskim. W 1325 r. syn Giedymina, Lubart, rozpoczął budowę zamku w Łucku, którego rozbudowę kontynuowali książęta Witold lub Olgierd. W XIV w. do miasta zostali sprowadzeni koloniści: Tatarzy, Ormianie, Żydzi i Karaimowie. W Łucku powstało też biskupstwo katolickie. Funkcję kościoła katedralnego pełnił kościół pw. Św. Trójcy. W 1432 r. Łuck otrzymał prawa miejskie. W 1630 r. biskup Achacy Grochowski sprowadził do Łucka relikwie św. Recessa Męczennika, który stał się patronem miasta. W XV w. Łuck miał dwa kościoły katolickie i 19 cerkwi.

W 1429 r. na zamku w Łucku odbył się trwający 13 tygodni zjazd monarchów europejskich. Wśród władców byli: król Polski Władysław II Jagiełło z królową Zofią, wielki książę litewski Witold, cesarz niemiecki Zygmunt Luksemburski i król duński Eryk VII. Przedmiotem obrad był projekt obrony przeciwko grożącej Europie potędze Imperium Ottomańskiego. W 1431 r., po śmierci Witolda, w Łucku zamknął się Świdrygiełło, gdzie oblegali go Polacy. W 1437 r. Świdrygiełło oddał Łuck Polsce.

Rozkwit Łucka trwał do wojen kozackich w 1648 r. Kozacy wymordowali 4 tys. mieszkańców, pozostała ludność uciekła z miasta, które spalone i zrabowane, nigdy już nie wróciło do dawnej świetności. Kolejny wielki pożar w 1781 r. strawił 440 domów i kilka kościołów. Po III rozbiorze Polski Łuck znalazł się w granicach Rosji. W czasie I wojny światowej miasto przechodziło z rąk rosyjskich w austriackie, niemieckie i ukraińskie.

16 maja 1919 r. do Łucka wkroczyło wojsko polskie pod dowództwem gen. Karnickiego. W 1921 r. miasto liczyło zaledwie 21 tys. ludności. W czasach I i II Rzeczypospolitej Łuck był siedzibą władz województwa wołyńskiego. Z początkiem II wojny światowej miasto znalazło się w granicach ZSRR, tysiące mieszkańców przesiedlono na Syberię. Od 1991 r. Łuck jest częścią niepodległej Ukrainy. W mieście działa Konsulat Generalny RP.

Z Łuckiem związani byli znani polscy pisarze. W połowie XIX wieku przebywał tu przez dłuższy czas i tworzył swe powieści Józef Ignacy Kraszewski. Mieszkała tu też polska dramatopisarka Gabriela Zapolska. Absolwentem kolegium jezuickiego w Łucku był Jakub Wujek, twórca pierwszego przekładu Biblii na język polski.<www.torun.pl>


ostatnia aktualizacja: 2010-12-16
Komentarze
Polityka Prywatności