Kurs pilotów wycieczek zagranicznych

Definicja

Pilot wycieczek to profesja stosunkowo nowa. Jego zadaniem nie jest na ogół oprowadzanie turystów po pewnych miejscach. Pilot odpowiada głównie za ich bezpieczne dotarcie na miejsce przeznaczenia oraz organizuje im przejazd i pobyt wraz ze zwiedzaniem, noclegami, wyżywieniem, a nawet ewentualną opieką lekarską.

Predyspozycje

Dzielą się na dwie grupy: formalne i nieformalne. Pilotem turystycznym nie może zostać osoba niepełnoletnia, o złym stanie zdrowia, bez znajomości w mowie i w piśmie co najmniej jednego języka obcego (pilot wycieczek zagranicznych). Pilot musi być otwarty na ludzi i ich potrzeby, a nade wszystko powinien być lubiany, ponieważ osoby trudne do zaakceptowania mogą zepsuć każdą imprezę. Niezbędna jest też odpowiedzialność i znajomość realiów, geografii i kultury krajów, do których pilotuje wycieczki. Czasami musi być także przewodnikiem, dlatego powinien posiadać wiedzę o zabytkach, kulturze, historii odwiedzanych krajów. Powinien także umieć działać w sytuacjach awaryjnych i nietypowych oraz - co ważne - być niezłym psychologiem, żeby odczytać potrzeby uczestników imprezy.

Dawniej i dziś

Kiedyś wystarczał przewodnik, który potrafił oprowadzić po mieście lub innej okolicy, ciekawie opowiedzieć o zabytkach, historii miejsc, obyczajach i legendach. Poza taką funkcją nie zajmował się niczym innym, ponieważ był wynajmowany na chwilę. Pilot, przedstawiciel zawodu, który narodził się w II połowie ubiegłego wieku, to organizator i serwisant, reprezentant biura podróży, które wysyła grupę turystów. Jego zawód polega z jednej strony na obsłudze administracyjnej grupy turystów, a z drugiej na umileniu jej podróży i wyjaśnieniu większości wątpliwości. Może to robić dla turystów polskich (wyjazd) lub zagranicznych (obsługa grup przyjazdowych). Do zadań pilota należy też stałe kontrolowanie jakości usług i ich zgodności z zamówieniem. Jako lojalny pracownik powinien dbać o dobre imię organizatora imprezy i łagodzić zaistniałe konflikty.

Status społeczny

Pilot jest postrzegany jako zawód interesujący głównie dla studentów i osób zdobywających doświadczenie w turystyce tuż po studiach na jednej z akademii wychowania fizycznego lub szkół niepaństwowych. Pozwala na osiągnięcie przyzwoitych dochodów, darmowe zwiedzenie wielu krajów, wykorzystanie znajomości języka obcego. Nie jest to jednak zajęcie na zawsze. Tryb życia w tym zawodzie (nieobecność w domu) nie pozwala na stabilizację i powoduje, że niewiele osób decyduje się na pracę pilota przez kilkanaście lat bez przerwy.

Jak zostać pilotem wycieczek?

Najprościej byłoby po maturze ukończyć kurs i zdać egzamin. I taka możliwość dla niecierpliwych istnieje. Ale po kursie niekoniecznie dostanie się pracę, bo biura turystyczne, zwłaszcza renomowane, same kierują na kursy, a prócz tego wymagają zdania egzaminu wewnętrznego. Jest to więc szybka, ale niekoniecznie najlepsza droga, choć zawsze trzeba ją przebyć. Egzamin organizuje właściwy wojewoda, ale zanim się do niego przystąpi, trzeba zaliczyć z reguły3-miesięczny kurs w odpowiedniej instytucji (kurs z historii, historii kultury i sztuki oraz wiedzy o krajach, do których pilot będzie jeździł), np. na akademii wychowania fizycznego. Od kandydata wymaga się, by był pełnoletni, ukończył szkołę średnią, miał stan zdrowia umożliwiający wykonywanie zawodu, odbył szkolenie i praktykę, uzyskując stosowne zaświadczenie, oraz by zdał egzamin na pilota lub przewodnika wycieczek przed komisją powołaną przez wojewodę. Egzamin nie należy do łatwych - w teście trzeba odpowiedzieć na 150-200 szczegółowych pytań (np. jak nazywają się domy budowane przez bobry lub ile cyfr ma numer paszportu).

Jednak taki egzamin nie wystarczy, bo chcąc jeździć za granicę, przyszły pilot musi zdać jeszcze egzamin językowy w urzędzie wojewódzkim. Nie jest to konieczne, jeśli posiada on dyplom ukończenia studiów filologicznych czy nauczycielskiego kolegium języków obcych lub świadectwo ukończenia szkoły z językiem obcym za granicą.

Każdy z pilotów dostaje od wojewody legitymację i identyfikator. Jeśli jednak kandydat chce jedynie zacząć karierę od stanowiska pilota, niech lepiej zdaje na AWF, gdzie uzyska pełne wykształcenie turystyczne na kierunku turystyka i rekreacja. W polskich uczelniach państwowych i niepaństwowych jest to jeden z popularniejszych kierunków.

Najpierw trzeba zdać egzamin, który jest podzielony na sprawdzian praktyczny oraz teoretyczny. Sprawdzian praktyczny dotyczy tylko pływania, które uznaje się za jeden z elementów kultury. Sprawdzian teoretyczny dotyczy wiedzy z geografii lub z biologii (do wyboru) oraz języka obcego. Poprzeczkę znajomości języka ustawia się dość wysoko, żeby kandydat miał świadomość, że na studiach czeka go sporo pracy w tej dziedzinie.

Specjalności i profile studiów są zróżnicowane. Do podstawowych należy obsługa ruchu turystycznego oraz hotelarstwo. Tu jest najwięcej kandydatów ze względu na zapotrzebowanie rynku. Obie branże są ze sobą związane, ale dzieli je też bardzo dużo: inne typy zawodów, inny klient i inny sposób działania. Do tej grupy specjalności należą też takie, jak obsługa turystyki, animacja turystyki i rekreacji czy informatyka w turystyce. Ze specjalności czysto rekreacyjnych warto wymienić samą rekreację, pedagogikę czasu wolnego czy odnowę psychosomatyczną.

Studia są tak zaprojektowane, żeby student zapoznał się nie tylko z organizacją turystyki, ale i z marketingiem, zarządzaniem oraz ekonomiką. A zatem wiedza, którą się uzyskuje, jest bardzo rozległa i pozwala absolwentom na sporą mobilność na rynku pracy.

W trakcie nauki studenci uczą się kilkunastu kluczowych przedmiotów, jak geografia turystyczna krajoznawstwo, zagospodarowanie turystyczne i rekreacyjne, podstawy turystyki, teoria i metodyka turystyki, marketing usług turystycznych i rekreacyjnych, informatyka w turystyce i rekreacji, a nawet prawo w turystyce i rekreacji czy metody i techniki obsługi ruchu turystycznego.

Każdy student ma też do zaliczenia zajęcia praktyczne (ćwiczenia terenowe i praktyki zawodowe), obozy, a także takie przedmioty, jak rekreacja ruchowa, turystyka kwalifikowana, usprawnienie ruchowe.

Decydując się na kierunek turystyka i rekreacja, kandydat ma do wyboru 3-letnie studia zawodowe lub 2-letnie magisterskie studia zaoczne.

Gdzie do pracy?

Trudności z podjęciem pracy są zrozumiałe, jeśli weźmie się pod uwagę, że co roku kończy studia prawie 4,5 tys. absolwentów kierunku, którzy mają około siedmiotysięczną konkurencję absolwentów szkół średnich o tym profilu. Z badań Instytutu Turystyki w Warszawie wynika, że około25-30 procent z nich znajduje zatrudnienie w branży.

Żeby jednak być pilotem, warto już wcześniej podjąć współpracę z biurem podróży. To procentuje na przyszłość.

Zarobki

Pilotom płaci się za dzień imprezy. Średnia krajowa wynosi 150 zł (w mniejszych ośrodkach - około 100 zł), ale w niektórych biurach można osiągnąć stawkę nawet 300 zł. Od ich aktywności zależy więc, ile zarobią.

dodane przez ADVENTURE