11 kwietnia 2010 (niedziela)
Wystawa Rembrandt i krąg jego tradycji
Wystawa Rembrandt i krąg jego tradycji stanowi wyjątkową okazję do poznania dzieł mistrza holenderskiego malarstwa i grafiki oraz grona wybitnych europejskich artystów, na których oddziaływała jego sztuka.
Ekspozycja prezentowana była w 2006 roku w Muzeum Narodowym w Gdańsku, które w ten sposób włączyło się w obchodzoną na całym świecie 400. rocznicą urodzin Rembrandta. Muzeum gdańskie przedstawiło wówczas część własnej, bogatej kolekcji europejskiej sztuki nowożytnej.
Dla bydgoszczan, którzy sporadycznie mogą oglądać w swoim mieście sztukę dawną, ekspozycja stanowi niebywałą propozycję obejrzenia oryginalnych dzieł o najwyższej randze artystycznej. W bydgoskim Muzeum ostatnie pokazy sztuki doby baroku miały miejsce na początku lat dziewięćdziesiątych, kiedy prezentowane były wystawy grafiki francuskiej i sztuki polskiej.
Ekspozycja Rembrandt i krąg jego tradycji prezentuje rysunki i akwaforty Rembrandta Harmenszoona van Rijn (Lejda 1606-1669 Amsterdam) oraz prace artystów ukształtowanych pod wpływem jego twórczości. Wszystkie prace pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego w Gdańsku. Trzonem pokazu są dzieła samego mistrza – dwa cenne rysunki oraz trzynaście rycin. Rysunki i większość z prezentowanych na wystawie rycin pochodzi z cennej kolekcji gdańskiego kupca Jacoba Kabruna (1759-1814).
Rembrandt, najwybitniejszy przedstawiciel malarstwa holenderskiego w XVII w., już za życia cieszył się uznaniem jako artysta o wielkiej osobowości twórczej. Stworzył dzieła o niespotykanej w historii malarstwa głębi i sile wymowy, potrafił w niezwykły sposób oddać charakter i stan ducha portretowanej osoby czy nastrój przedstawianej sceny. Różnorodność tematyki i wspaniałość stylu nie mają sobie równych pośród dzieł współczesnych mu twórców. Dorobek graficzny Rembrandta stanowi bardzo istotną część jego spuścizny. Artysta odegrał wielką rolę w rozwoju i popularyzacji akwaforty, często uzupełnianej suchą igłą. W zakresie tematyki w jego grafice pojawiają się wątki biblijne i mitologiczne, sceny rodzajowe, portret i studia postaci oraz pejzaż, przy czym wiele tematów opracowanych zostało w różnorodnych wersjach.
Współcześni, a także artyści kolejnych pokoleń, wzorowali się bezpośrednio na kompozycjach Rembrandta, kopiując obrazy i przetwarzając je w różnych technikach graficznych. Wzorem mistrza podejmowali próbę zmierzenia się ze skomplikowanymi zagadnieniami psychiki ludzkiej. Dzieła, zrodzone z rembrandtowskiego ducha pozostawały w kręgu poszukiwań wzajemnych relacji pomiędzy światłem i cieniem. Ich twórcy zmagali się z tym samym dążeniem do harmonii treści i formy.
Współpracownicy i uczniowie Rembrandta reprezentowani są na wystawie dziełami Jana Gillisz van Vlieta (1600/1610-1668) i Ferdinanda Bola (1616-1680), a inni współcześni pracami Adriaena Ostade (1610-1685) i Roelanta Roghmana (czynny 1646-1651). Renesans oddziaływania sztuki Rembrandta nastąpił w połowie XVIII w., a jego twórczość inspirowała odtąd kolejne pokolenia twórców. Artyści przetwarzali malarskie i graficzne dzieła mistrza w wielu technikach graficznych. Powstawały prace o charakterze indywidualnym, w manierze inspirowane rembrandtowskimi rozwiązaniami. Najbardziej znanymi, osiemnastowiecznymi rembrandtystami niemieckimi są Christian Wilhelm Ernst Dietrich (1712-1774) i Georg Friedrich Schmidt (1712-1775). Reminiscencje z Rembrandta pojawiają się także w twórczości Daniela Chodowieckiego (1726-1801). Inspirację z dzieł mistrza czerpali ponadto Jean-Pierre Norblin (1745-1830) i Michał Płoński (1778-1812).
Rembrandt był genialnym rysownikiem, a jego dwa rysunki ze zbiorów Muzeum Narodowego w Gdańsku należą do jednych z najlepszych w kolekcjach polskich. Efekty nauki w warsztacie Rembrandta możemy prześledzić na rysunkach artystów z jego szkoły: Constantijna van Renesse (1626-1680), Gerbranda van den Eeckhouta (1621-1674) i Abrahama Furneriusa (1628-1654).
Wystawie towarzyszą także dzieła malarskie, autorstwa Jakoba Isaacsza Swanenburgha i Pietera Lastmana (pierwszych mistrzów i nauczycieli Rembrandta), Ferdinanda Bola, Christiana Wilhelma Ernsta Dietricha, Thomasa Heeremansa i Reiniera Noomsa zw. Zeeman.
Wystawa przygotowana została przez Muzeum Narodowe w Gdańsku i Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Prezentowana będzie w terminie od 3 marca do 11 kwietnia 2010 roku, w Czerwonym Spichrzu na Wyspie Młyńskiej.
red. Alicja Andrzejewska- Zając, Barbara Chojnacka
Wernisaż odbędzie się 3 marca 2010 roku o godz. 18.00 w Czerwonym Spichrzu przy ul. Mennica 8a na Wyspie Młyńskiej. Wystawa będzie czynna do 11 kwietnia br.
ostatnia zmiana: 2010-02-09