Malarstwo Dominiki Krechowicz ma charakterystyczny i rozpoznawalny styl, na który składa się symbioza poszczególnych środków wyrazu.
Jej prace sytuują się gdzieś na pograniczu abstrakcji i rozpoznawalności w kategoriach przedmiotowych, grając plamami barwnymi i pasami koloru zestawionymi z uproszczonymi, znakowymi wręcz przedstawieniami rozmaitych rzeczy, znanych z codzienności. Każda z rzeczy jest opisana na tyle, by stała się znakiem samej siebie i reprezentowała nie przedmiot zindywidualizowany, a całą klasę rzeczy sobie podobnych. Kolor jest odważny, a jego dobór często opiera się na kontrastowych zestawieniach, nadających obrazom wizualnej dynamiki i witalności. Dynamikę, wnoszoną przez barwę, podkreślają także ostentacyjnie widoczne ślady pociągnięć pędzla, w których zapisana jest pamięć ekspresji ruchu dłoni, prowadzącej malarskie narzędzie. Oddziaływanie płócien Krechowicz wzmaga się dzięki wieszaniu ich w dwudziestoczęściowych regularnych układach, które rozpościerają się na ścianie, tworząc siatkę napięć, generowanych przez ciekawie dobrane sąsiedztwa oraz inkorporację interwałów przestrzennych pomiędzy poszczególnymi „modułami”. Sposób wieszania tych niewielkich obrazów, które – zestawione na ścianie w regularne rzędy o ustalonej kolejności – tworzą nowe całości, natychmiast wchodzące w interakcję z zastanym wnętrzem. (tekst: Marta Smolińska)
Dominika Krechowicz ur. w Gdańsku. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. Kazimierza Ostrowskiego w 1988 r. Od 1996 roku pracuje w Katedrze Sztuk Wizualnych na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W latach 1995 – 2003 współtworzyła program Galerii Koło w Gdańsku.
poleca:
Bydgoszcz, Toruń - imprezy, koncerty, informacje
