Dzieje polskiego plakatu - wykład z cyklu Akademia Sztuki

Plakat spełnia szczególną rolę w procesie porozumiewania się ludzi. Jest dziedziną sztuki, która intensywnie i wyraziście zaznacza swoją obecność w codziennym życiu, żywo reaguje na przemiany zachodzące we współczesnym świecie. Informuje, komentuje, reklamuje.

Plakaty przykuwają uwagę, zmuszają do refleksji i przemyśleń, niekiedy pomagają w podejmowaniu decyzji. Odnoszą się do wydarzeń społecznych, politycznych, cywilizacyjnych, kulturalnych, sportowych. Bywają narzędziem propagandy i agitacji, reklamy.

Dzieje polskiego plakatu są fascynujące.

Osiągnięcia artystyczne polskiej szkoły plakatu, liczne nagrody na prestiżowych konkursach zaskoczyły świat, zdobyły ogromne uznanie nie tylko w kręgach krytyków, znawców i ekspertów.

Plakat stał się nośnikiem istotnych, ważnych treści społecznych i artystycznych. Uważnych widzów zaskakiwał elementami krytyki politycznej, znakami sprzeciwu. Wyróżniał się prostotą, sarkazmem, dowcipem, malarską formą i kolorytem, wyrafinowanym liternictwem. O polskim stylu mówiono, że to styl „niezależności i bystrości rozumu”.

W 1966 roku w warszawskiej Zachęcie odbyło się pierwsze Międzynarodowe Biennale Plakatu, dwa lata później powstało pierwsze na świecie Muzeum Plakatu w Wilanowie. Dorobek polskich artystów świadczy o ustawicznym rozwoju polskiego plakatu i jego nieograniczonej żywotności.