"Układ mięśniowy" Justyny Koeke

Siła mięśni, woli, intelektu. Logos, prawo, porządek. Mężczyzna. Istota honorowa, walcząca. Namaszczona prawem boskim, prawem naturalnym, by przewodzić grupie, nakreślać granice swego terytorium i przekraczać je. Oddzielać kulturę od natury, modyfikować ją, eksploatować. Kreować swą tożsamość, rozwijając układ mięśniowy, jego gibkość, szybkość, masę. Ciągłe starania, by ucieleśnić stereotyp, matrycę ideału.

Wystawa „Układ mięśniowy” jest wyborem prac Justyny Koeke, w których artystka ożywia i dynamizuje kulturowe klisze dotyczące męskości. Poprzez przejaskrawienie agresywnego mięśniaka, afirmuje energię, bezcelową witalność. Anarchistyczny Grzesiek Huj to antybohater, król podwórka budzący w sercach płci pięknej postrach przemieszany z pożądaniem. Upadły logos o atrakcyjności luja lub emerytowanego championa masy średniej.

Szoł mast goł on.

Męskość w twórczości Justyny to siła pozbawiona ukierunkowania na realizację celu; rywalizacja na szmaciane miecze.

Prace artystki kokietują teoretyków queer i gender studies. Mówią: oto my stereotypy prawdziwej męskości postanowiliśmy się trochę poprzeginąć, zabawić, umalować; patrzcie i bierzcie z tego wszystko, co da się ująć w statystykach, w ramach akademickiego dyskursu.

Kryzys męskości, kryzys kobiecości, oto szansa dla stereotypu, by stać się  prawdą pośród prawd. Impreza!

Justyna Koeke wykonuje iście gombrowiczowski gest: forma jej prac upupia widza, kuratora, krytyka. Zdominowani przez formę, w konfrontacji z rozdętym do karykaturalności stereotypem musimy sobie odpowiedzieć chociażby na jedno pytanie: czy przegięty stereotyp to nie ja sam? Czy nie jestem karykaturą teorii, idei? Hiperaktywnym układem mięśniowym pozbawionym istoty? Jak czujemy się wiedząc, że ciało jest kostiumem szytym na miarę społecznych możliwości, uwarunkowań oraz wyobrażeń?

Wystawa w „Wozowni” na te pytania nie odpowiada. Odpowiedzmy sobie sami, szczerze, odważnie, po męsku. [tekst: Przemysław Chodań]

Justyna Koeke (1976) artystka wizualna, kuratorka, działaczka społeczna. Studiowała w Krakowie, Norymberdze, Warszawie i Stuttgarcie. Autorka licznych wystaw indywidualnych, między innymi "Rot " (Haus der Kunst, Monachium, 2003), "Missgeburten" (Kunstakademie, Stuttgart, 2006), "Sekrety rodzinne" (Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków 2008). Wraz z Cecylią Malik kuratorowała projektem "Ul. Smoleńsk 22/8" (2010) oraz akcją artystyczno-społeczną "Modraszek Kolektyw"(2011). Brała udział w European Performance Art Festiwal (Zamek Ujazdowski Warszawa, 2009), Festiwalu Performansu we francuskim Besancon (2011) oraz Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Współczesnej "City of woman" w Ljublianie (2011). Mieszka i pracuje w Ludwigsburgu i w Krakowie.