Festiwal Prapremier

Prapremiery - rozszerzenie formuły

Pojęcie "prapremiery" wymaga redefinicji i poszerzenia w związku z najnowszymi tendencjami w polskim i światowym teatrze i sztukach performatywnych. Odchodzimy od rozumienia prapremiery jako pierwszego wystawienia tekstu. Chcemy skupić uwagę widzów na nowych jakościach dramaturgicznych samych spektakli, rodzących się na przecięciu nowych stylów sztuki aktorskiej, tekstu, fonosfery i muzyki, architektury i wizualności, ruchu i tańca, nowych mediów, materiałów dokumentalnych i archiwalnych, których oryginalne układy, kompozycje, partytury i struktury niejednokrotnie stanowią o ich wartości dramaturgicznej. To właśnie w tym obszarze -"nowych dramaturgii" - zachodzą najciekawsze zmiany w europejskim i światowym teatrze, w nim rodzą się najbardziej wartościowe zjawiska. Pojęcie "prapremiery" zdefiniować chcemy również problemowo i tematycznie (odchodząc od kontekstu estetycznego, łączonego zazwyczaj z tym słowem) jako inicjowanie nowych projektów w sferze społecznej, politycznej, ekonomicznej, kulturowej, proponowanie alternatywnych rozwiązań, innych możliwych "światów", rehabilitację zarówno kategorii "utopii", jak też "nowości", często nieobecnych i wykluczanych z debaty publicznej ostatnich lat (postmodernistyczna dewaluacja "nowości", koniec polityki, koniec historii).

Międzynarodowy program

Zwiększając liczbę spektakli prezentowanych na Festiwalu, rozszerzamy jego program o kilka spektakli zagranicznych twórców (zarówno tych uznanych, jak też zupełnie nowych, odkrywanych dla polskiej publiczności przez Festiwal) oraz zaprosić zagranicznych kuratorów, krytyków, badaczy i dyrektorów artystycznych, sprawiając, że Festiwal stanie się istotnym miejscem promocji polskiego teatru oraz konfrontacji idei i myśli teatralnych. Istotną wartością będą też międzynarodowe koprodukcje.

Nurty tematyczne

Dużą część zaproszonych spektakli skupić chcemy w nurcie tematycznym, w którym każdorazowo problematyzowany będzie inny rodzaj relacji pomiędzy dramaturgią i konkretnym zjawiskiem-problemem (np. dramaturgie wojny, dramaturgie kryzysów i konfliktów, dramaturgie utopii), konfrontując różne sposoby podejmowania tych problemów przez twórców zagranicznych i polskich. Podczas tegorocznej edycji szczególnie ważnym nurtem będą dramaturgie wojen i konfliktów (Wojny, których nie przeżyłam, Black Bismarck, Sounds Like War, Riding On a Cloud, Oh My Sweet Land, T'ien Lai, BNNT) oraz dramaturgie (dla) Europy (Europa. Śledztwo, Portret damy).

Koprodukcje

Inicjować chcemy nowe zjawiska, podejmując międzynarodowe koprodukcje z najciekawszymi teatrami europejskimi i centrami sztuk performatywnych. W tym roku podczas festiwalu będzie miała miejsce polska premiera "Gabinetu politycznych osobliwości" ("Cabinet of Poltical Wonders") Any Vujanović, przygotowana w koprodukcji TPB i Kampnagel w Hamburgu.

9 dni
15 spektakli (w tym 6 zagranicznych)
5 koncertów
2 debaty
konferencja Polityczność instytucji sztuki
wydarzenia towarzyszące

Przedstawienia

WOJNY, KTÓRYCH NIE PRZEŻYŁAM Polska

COLLECTIVE JUMPS Polska

ALEKSANDRA ZEC Chorwacja

DELFIN, KTÓRY MNIE KOCHAŁ Polska

KWESTIA TECHNIKI Polska

KONCERT ŻYCZEŃ Polska

RIDING ON A CLOUD Liban / Holandia

APOKALIPSA Polska

BLACK BISMARCK Niemcy

EUROPA. ŚLEDZTWO Polska

SOUNDS LIKE WAR: KRIEGSERKLÄRUNG Niemcy

AKTORZY ŻYDOWSCY Polska

OH MY SWEET LAND Wielka Brytania / Szwajcaria

CABINET OF POLITICAL WONDERS Serbia / Niemcy / Polska

PORTRET DAMY Polska

Koncerty

JAAA!

ICANSWIM

T'IEN LAI

PEARLY CLOUDS

BNNT

Debaty

SZTUKA ODPOWIEDZIALNA GLOBALNIE? GEOPOLITYKA NOWYCH DRAMATURGII I TEATR SPRAW ZAGRANICZNYCH

CZYM SĄ NOWE DRAMATURGIE I DLACZEGO NIE WSZYSTKIE Z NICH WYMYŚLIŁ SZEKSPIR?

Konferencja POLITYCZNOŚĆ INSTYTUCJI SZTUKI. CO PO INSTYTUCJI KRYTYCZNEJ?

Towarzyszące

OBRAZY UCHODŹSTWA: OD MIGRACJI OBRAZÓW DO OBRAZÓW MIGRACJI