W Collegium Maximum można zobaczyć wystawę "UMK 1945-2010". Ekspozycję przygotowano z okazji obchodów 65 rocznicy powołania uczelni. Na 60 tablicach zaprezentowano ponad 170 fotografii, które przybliżają dzieje uniwersytetu. Fotografie dzięki podziałowi na „dekady”, w sposób chronologiczny odsłaniają karty z historii uniwersytetu.Stosując podział chronologiczny starano się uwzględnić przemiany jakie zachodziły przede wszystkim na uczelni, ale też w kraju.
Na wystawie znajdziemy m.in. fotografie przedstawiające: ważne wydarzenia w dziejach uczelni jak nadawanie tytułów doktora honoris causa, przyjmowanie delegacji międzynarodowych, wydarzenia kulturalne i sportowe. Na wystawie znajdują się także tablice ilustrujące rozbudowę infrastruktury akademickiej, pokazujące osiągnięcia naukowe i dydaktyczne, a także prezentujące, choć oczywiście, ze względu na charakter wystawy, tylko wyrywkowo – grono postaci, które tworzyły i tworzą pozycję naukową i dydaktyczną toruńskiej Alma Mater.
Kurator wystawy dr Patryk Tomaszewski.
Oprawa plastyczna: Hana Sierdzińska.
Współorganizator: Biblioteka Uniwersytecka UMK
Prezentowane na wystawie „dekady”:
1945-1948
Entuzjastyczne początki – pierwsze trzy lata działalności UMK były pełne entuzjazmu, który związany był z faktem, że na Pomorzu powstał pierwszy uniwersytet. Uczelnia sięgała do tradycji Uniwersytetu Stefana Batorego i Uniwersytetu Jana Kazimierza głównie dlatego, że część kadry stanowili pracownicy przybyli do Torunia z Wilna i Lwowa. Pierwsze lata były czasem wiary w możliwość spokojnej pracy naukowej i dydaktycznej, bez większego udziału polityki. Pierwszym Rektorem UMK został znakomity historyk – prof. Ludwik Kolankowski.
1949-1956
„Socjalistyczna idea uniwersytetu” – na lata 1949-1956 przypada najtrudniejszy okres w dziejach uniwersytetu, ponieważ pracę na UMK podporządkowano ścisłej kontroli partii. Represje polityczne dotknęły wielu wybitnych naukowców, a ideologia komunistyczna „wdzierała się” w prawie wszystkie sfery życia zbiorowego uczelni. W roku 1953 zlikwidowano Wydziału Prawa. Duże straty poniósł Wydział Humanistyczny, gdzie skasowano 12 kierunków studiów i jednocześnie zamknięto kilka katedr. Kilku profesorów, w tym Konrad Górski i Henryk Elzenberg, odsuniętych zostało – ze względów politycznych – od prowadzenia dydaktyki. Jednak nawet w tych trudnym czasie, starano się poprawić bazę lokalową i wyposażenie laboratoriów.
1957-1979
Rozbudowa uczelni – po okresie stalinowskim zaczęły odradzać się nauki humanistyczne, intensywniej – niż w okresie wcześniejszym – rozwijała się także kultura studencka, w roku 1960 na UMK odbyły się pierwsze Juwenalia studenckie. Uniwersytet zaczął się znacznie rozbudowywać. W marcu 1967 roku rząd zatwierdził projekt budowy „miasteczka akademickiego” na Osiedlu Bielany. Ta ogromna inwestycja, włączona została do programu obchodów 500. rocznicy urodzin patrona UMK – Mikołaja Kopernika. W rozbudowie uczelni znacząca rolę odegrał ówczesny Rektor – prof. Witold Łukaszewicz. W tym okresie nastąpiła również znaczna intensyfikacja badań naukowych.
1980-1989
Próby demokratyzacji – w roku 1980 powstał przy UMK Komitet Organizacyjny NSZZ „Solidarność”. Związek postulował przede wszystkim konieczność walki o przywrócenie autonomii i demokratycznych mechanizmów zarządzania wyższymi uczelniami. W tym samym czasie studenci powołali – jako przeciwwagę dla istniejącego Socjalistycznego Związku Studentów Polskich – Niezależne Zrzeszenie Studentów (NZS). Na uczelni, podobnie jak w całym kraju, pojawiły się nadzieje na demokratyzację życia publicznego. W 1981 roku prof. Stanisław Dembiński został pierwszym po latach rektorem wybranym przez społeczność akademicką. Jednak stan wojenny przekreślił nadzieje na zmiany. Rektor wraz ze swoimi zastępcami został odsunięty ze stanowiska przez władze państwowe. Na przełomie roku 1987/1988 grupa studentów UMK zaczęła na nowo tworzyć struktury NZS. Jesienią 1988 roku nastąpiła także aktywizacja „Solidarności” UMK. W wyborach 4 czerwca 1989 roku wzięli udział kandydaci wywodzący się z UMK – prof. S. Dembiński i prof. Alicja Grześkowiak, którzy zasiedli w Senacie RP.
1990-1999
Czas przeobrażeń – przemiany polityczne i społeczno-ekonomiczne, które nastąpiły po 1989 roku przywróciły szkolnictwu wyższemu autonomię. Symboliczne było nadanie w roku 1990 tytułu doktora honoris causa UMK Lechowi Wałęsie. Uczelnia dobrze wykorzystała nowe możliwości co wyraża się chociażby dużą dynamiką rozwoju. Powstały nowe gmachy, nastąpiła modernizacja dotychczasowej bazy lokalowej, zaszły znaczne zmiany w strukturze organizacyjnej – powstały nowe wydziały. Uczelnia została włączona do ogólnopolskiej i międzynarodowej sieci łączności komputerowej. W tym okresie prawie czterokrotnie zwiększyła się liczba studentów – z 8 tys. w 1990 do blisko 30 tys. w 1998 r. Ten okres działalności UMK zamyka niezwykle ważne spotkanie Papieża Jana Pawła II z rektorami wszystkich polskich uczelni oraz przedstawicielami instytucji naukowych, które miało miejsce 7 czerwca 1999 r. w Auli UMK.
2000-2004
Umocnienie pozycji uniwersytetu – nowe tysiąclecie okazało się niezwykle ważne w historii UMK. Uczelnia rozwinęła nie tylko bazę lokalową, ale także znacznie powiększyła bogatą ofertę kierunków studiów. Potwierdzeniem wysokiej rangi i znaczenia uniwersytetu było utworzenie w 2001 roku Krajowego Laboratorium Fizyki Atomowej, Molekularnej i Optycznej – międzyuczelnianej jednostki badawczej mającej na celu umożliwienie prowadzenia w Polsce badań doświadczalnych na światowym poziomie. Od roku 2000 uczelnia wspólnie z Towarzystwem Naukowym w Toruniu i Urzędem Miasta Torunia corocznie organizuje Festiwal Nauki i Sztuki. Szczególnie ważnym wydarzeniem w dziejach uniwersytetu była fuzja z Akademią Medyczną im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy (AM). W 2004 r. Dotychczasowe Wydziały AM: Lekarski, Farmaceutyczny i Nauk o Zdrowiu utworzyły Collegium Medicum UMK.
2005-2010
Nowe wyzwania – w sytuacji zmian demograficznych oraz znacznego zwiększenia liczby uczelni publicznych i niepublicznych – UMK wyróżnia się nowoczesną ofertą dydaktyczną, dopasowaną do oczekiwań młodzieży oraz wyzwań i potrzeb rynku pracy. Ostatnie lata to przede wszystkim rozwój nowoczesnych kierunków kształcenia. W roku 2006 powstało Uniwersyteckie Centrum Nowoczesnych Technologii Nauczania – ogólnouczelniana jednostka dydaktyczna, której zadaniem jest opracowywanie i rozpowszechnianie narzędzi informatycznych umożliwiających wzbogacanie form kształcenia na uczelni. Od początku lat 90. można także zaobserwować znaczne umacnianie pozycji toruńskich naukowców, co doskonale ilustrują prestiżowe nagrody, które przyznawane są zarówno doświadczonym badaczom jak i młodym naukowcom.
źródło: torun.pl