Marian Stępak „Płaczące”, wernisaż 17.10.2014 (piątek), godz. 18, wystawa czynna do 9.11.2014 (niedziela)
Marian Stępak niejednokrotnie prezentował swoją twórczość w Galerii Wozownia na pokazach indywidualnych, czy zbiorowych. Wystawa "Płaczące" to kameralny projekt, na który składa się zestaw fotografii i krótkie filmy odtwarzane na małych ekranach.
"Pretekstem do powstania wystawy stała się seria zdjęć wykonanych w niewielkiej enklawie lasu w Kotlinie Kłodzkiej nieopodal Międzygórza. Natknąłem się na tajemniczo prezentujące się wysokie świerki z ociekającą wzdłuż pni żywicą. Kiedy rok później przyjechałem w to samo miejsce ze zdziwieniem nie mogłem odszukać tego zespołu drzew, skupionego na niewielkiej przestrzeni. Fotografie, które prezentuję na wystawie są wyborem fragmentów tych sytuacji, które wówczas zastałem. Dopełnieniem są krótkie zapisy filmowe, zrealizowane rok później, będące wynikiem poszukiwań "tajemniczego ogrodu"." (M. Stępak)
Marian Stępak jest jednym z najbardziej znanych artystów środowiska toruńskiego, uczestniczącym aktywnie w życiu artystycznym Torunia. Studia ukończył na WSP UMK w Toruniu, dyplom uzyskał w pracowni malarstwa prof. Stanisława Borysowskiego (1983). Obecnie pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego w macierzystej uczelni i kieruje Zakładem Plastyki Intermedialnej. Jest twórcą powstałej w 1991 roku niezależnej galerii "Nad Wisłą", uznawanej w kraju za jedno z ważniejszych miejsc dla sztuki alternatywnej (ponad 150 wystaw). W 1992 roku został współzałożycielem Fundacji Praktyk Artystycznych "i…", która organizowała m.in. Ogólnopolskie Spotkania Twórców i Wystawy Wielkanocne. Od 1994 r. jest konsultantem Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci w Warszawie i prowadzącym coroczne plenery wybitnie zdolnych stypendystów Funduszu. W 2007 roku zainicjował Festiwal Performance "Koło czasu", który jesienią przeprowadzany jest w CSW w Toruniu.
Twórcze dokonania Mariana Stępaka są przykładem zindywidualizowanego, swoistego traktowania sztuki; jego prace na pozór proste i czytelne w pierwszym kontakcie, wymagają od widza niekonwencjonalnego odbioru. Tworzywem dzieł Stępaka są przedmioty, naznaczone destrukcyjnym działaniem czasu i długotrwałym kontaktem z człowiekiem, którym artysta nadaje nowy sens i artystyczny wymiar.